وی پس از اکران روز گذشته این فیلم در موزه سینمای ایران و استقبال گروه های مختلف هنری و حوزه توانبخشی از این فیلم، به خبرنگار وبدای دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی افزود:  فیلم " درخود مانده " با هدف  فرهنگ سازی درباره چگونگی استفاده از هنردرمانی، موسیقی درمانی و توانبخشی در بهبود علائم کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم ساخته شده است، و معتقدم که تاثیرات سینما و تلویزیون بر تغییر نگرش جامعه به افراد دارای معلولیت بسیار مهم است و برای رونق هر چه بیشتر فیلمسازی با موضوعات توانبخشی و هنردرمانی، اقدامات زیربنایی لازم است.

    دهنوی در ادامه گفت: اگر در مراکز آموزش عالی و دانشگاه‌ها، گروه ویژه ای برای ساخت فیلم هایی با رویکرد توانبخشی در حوزه معلولیت ها تشکیل شود، شاهد اتفاقات خوبی در این حوزه خواهیم بود و با توجه به اینکه دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، قطب توانبخشی در کشور است، بسیار پسندیده است که این دانشگاه از تولید فیلم و پژوهش هایی در این خصوص، حمایت نماید.

    وی گفت: کشورهای پیشرفته دنیا به ساخت فیلم در این حوزه اهتمام ویژه دارند. آثار نمایشی و تلویزیونی  برای برخی از افراد دارای اختلال و معلولیت مثل طیف اتیسم، سندرم داون و بخصوص ناشنوایان و ... ، مهم‌ترین ابزار آموزشی محسوب می شود. و این درحالی است که افراد دارای معلولیت در کشور ما، از کمترین امکانات مانند " زیرنویس برای برنامه های شبکه های مختلف تلویزیون و یا برای فیلم ها در سینماها " برخوردار نیستند. 

    دهنوی که فارغ التحصیل رشته مددکاری اجتماعی نیز می باشد، تصریح کرد:  آثار نمایشی در آرامش افراد دارای اختلال و معلولیت، حرفه آموزی این افراد که دارای استعداد هنری هستند، ایجاد اشتغال پایدار برای آنان، فرهنگ ‌سازی و افزایش آگاهی مردم در ارتباط با این افراد مؤثر است. ضمن آنکه آثار نمایشی می‌تواند توانایی‌ها و ظرفیت‌های این افراد را به همگان معرفی کند، و در عین حال، چهره ای پویا و فرهنگی از جامعه عرضه کند. چرا که شاخص یک جامعه ایده‌آل در دوره جدید، میزان اهتمام مردم و قوانین به افراد دارای اختلال و معلولیت است و ساخت فیلم در معرفی این ظرفیت، مؤثر است.

    تهیه کننده فیلم کوتاه " درخود مانده " اظهار داشت: رسانه‌های همگانی به دلیل تأثیرگذاری عمیق اجتماعی و  فرهنگی، از ارزش ویژه‌ای برخوردارند، و سینما به عنوان نخستین وسیله ارتباط جمعی كه باعث شکل‌گیری مخاطبان شده است، به صورت ابزار تقویت و انتقال ارزش‌های فرهنگی و اندیشه‌ها شناخته شده است.

    وی با تاکید بر ضرورت تلاش رسانه‌ها در انعکاس تصویری مبتنی بر واقعیت، که البته روند صعودی طی می کند، افزود: سینما، به عنوان یک منبع بزرگ اطلاعات در مورد معلولیت، نمایش و بازنمایی آن، نقش اساسی در چگونگی موقعیت افراد دارای معلولیت در جامعه و درک و آگاهی جامعه از معلولیت دارد.

   دهنوی ادامه داد: باید تصاویر مبتنی بر واقعیت و صحیح از زندگی و توانمندی های افراد دارای معلولیت که درگیر کارهای روزمره هستند، نمایش داده شود، و این افراد خود نیز باید برای معرفی توانمندی‌های خود و اصلاح ذهنیت جامعه، تلاش کنند.

    وی تاکید کرد: امروزه در دنیا و طبق استانداردهای جهانی، معلولیت از یک مساله فردی، به یک مساله  اجتماعی تبدیل شده است، چرا که پدیده معلولیت، یک موضوع شخصی، یا نهایتاً مساله وابسته و مرتبط به فقط خانواده آن فرد نیست، اما متاسفانه در جامعه ما، بار سنگین این موضوع تنها بر دوش خانواده گذاشته می‌شود.

    این درمانگر حوزه رفاه و سلامت اجتماعی افزود: مسلما خانواده نمی‌تواند به تنهایی ازعهده مشکلات و چالش های مربوط به فرد معلول خانواده برآید، در نتیجه، هم خانواده دچار مشکلات عدیده ای می گردد و هم به جای آنکه معلولیت فرد تقلیل یابد، مشکل وی به عنوان ضعف و ناتوانی فردی تلقی می شود و این موضوع که «تو معلول هستی»، «تو ناتوانی»، «تو باید به دیگری تکیه کنی» به وی القا خواهد شد.

    دهنوی بیان کرد: تردیدی نیست که هرگونه سیاستگذاری جامعه در این خصوص بیانگر نوع بنیان های ذهنی مسئولان و میزان توجه آنان به استانداردهای جهانی در خصوص افراد دارای معلولیت می باشد.

    وی تصریح کرد: در مجموع، برای تغییر نگاه جامعه به افراد دارای معلولیت و چگونگی پذیرش آنان ، نیاز به فرهنگ سازی، بویژه از طریق سینما و فیلمسازی است، و نهادهای متولی باید این مهم را سرلوحه سیاست ها و فعالیت های خود قرار دهند.

    وی با تاکید بر نقش همه افراد جامعه در تغییر نگاه و فرهنگ سازی در برخورد و ارتباط صحیح با افراد دارای معلولیت، افزود: مسئولیت جمعی افراد جامعه نسبت به فرد دارای معلولیت بر کسی پوشیده نیست و در مسیر ثواب و نوع دوستی، اگر نهاد های فرهنگی جامعه، بخشی از بودجه های جاری خود را به تولید و ساخت فیلم در خصوص فرهنگسازی، هنردرمانی و توانبخشی طیف اتیسم و دیگر اختلالات و معلولیت ها اختصاص بدهند، شاهد جریانات ارزشمندی در سطح جامعه خواهیم بود.

    گفتنی است؛ فیلم 15 دقیقه ای « درخود مانده » با موضوع " هنردرمانی و توانبخشی کودکان اتیسم و چالش های خانواده های این کودکان "،  دغدغه‌ها و درگیری‌های پیچیده خانواده‌های دارای فرزند مبتلا به اختلال طیف اتیسم را به نمایش در آورده، و کودک بازیگر هنرمند اصلی فیلم، به واقع، دارای اختلال اتیسم می باشد.

    این فیلم کوتاه، مقام اول بخش فیلم های کوتاه داستانی جشنواره بین المللی سیمرغ سال گذشته را به دست آورده و فیلمنامه این اثر هم که حاصل همکاری امیرحسین سرمدی و امیرفرزام دهنوی می باشد، رتبه دوم فیلمنامه در بخش فیلم‌های کوتاه داستانی جشنواره بین المللی سیمرغ در سال ۹۸ را از آن خود کرد، و یکی از فیلم های راه یافته به بخش نهایی پنجمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه پرواز بود.

   این فیلم، به تهیه کنندگی "امیرفرزام دهنوی" دانش آموخته رشته کارگردانی نمایش، به کارگردانی "امیرحسین سرمدی"، با بازی " مانیا علیجانی، محمد انصاری، هانیه غلامی، ندا دیبا، امیرعلی شفیعی و کاوه مقدم "، و با همکاری " پویان شعله ور، رامین ابوالصدق، میلاد موحدی، حجت بابایی، آریو متوقع، شهاب امیری و غزل آلوسی "، ساخته شده است.

انتهای پیام/

تهیه و تنظیم خبر: گلرخ - نعیمی پور